هفته ی معلم گرامی باد
هفته ی معلم گرامی باد
معلم عزیز ، استاد بزرگوار ، تو را به چه مانند کنم .
دل دریاییت لبریز از آرامش است .
همچون کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای
و همچون ابر، باران پر شکوه معرفت بر چمن های دشت دانش آموختگی فرو می ریزی .
خورشید نگاهت گرمابخش وجود ما و حرارت کلبه ی سرد یأس و ناامیدی و ارمغان شور و شعف است .
غنچه ی تبسمی که از گلستان لبهای تو می روید ، طراوت لحظه های ابهام و زیبایی بخش خانه ی وجود ماست .
کلام روح بخش و دلنشین تو موسیقی دلنوازی است که بر گوش جان می نشیند و آهنگ زندگی را به
شور در می آورد.
روانی به لطافت گلبرگهای ارغوان داری که از احساس و شور و شعف لبریز است .
دستهای روشنت سپیدی خود را از گل بوسه های گچ گرفته
و شمع وجودت از نیروی ایمان و انسانیت شعله ور است .
سرخی شفق ، تابش آفتاب ، نغمه ی بلبلان ، صفای بستان ، آبی دریاها ، همه و همه را می توان در تو خلاصه نمود .
معنای کلام امیدبخش تو همچون نسیم صبحگاهان نشاط بخش روح خسته ماست .
علم آموزی و صبر و ایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتی هستی .
قدوم سبز تو سبزینه ی کوچه باغ های زندگی و صفا بخش خاطر پر دغدغه ی ماست .
طپش قلب تو آهنگ خوش هستی و جوشش نشاط در غزل شیوای زندگی است .
تو روشنایی بخش تاریکی جان هستی و ظلمت اندیشه را نور می بخشی .
‹‹ و مایستوی الاعمی والبصیر . و لا الظلمات ولا النور ››
و هرگز کافر تاریک جان کور اندیش با مؤمن اندیشمند خوش بینش یکسان نیست و هیچ ظلمت با نور یکسان نخواهد بود .
چگونه سپاس گویم مهربانی و لطف تو را که سرشار از عشق و یقین است .
چگونه سپاس گویم تأثیر علم آموزی تو را که چراغ روشن هدایت را بر کلبه ی محقر وجودم فروزان ساخته
است .
آری در مقابل این همه عظمت و شکوه تو مرا نه توان سپاس است و نه کلام وصف .
تنها پروانه ی جانم بر گرد شمع وجودت ، عاشقانه چنین می سراید :
معلم کیمیای جسم و جان است ... مــعلم رهنمای گمرهان است.... شـده حک بر فراز قله ی عشق .... معلم وارث پیغــــمبران است .
هفته ی گرامیداشت مقام والای معلم را به شما معلم عزیز و فرهیخته تبریک می گویم
و توفیقات روزافزون در تمام ابعاد و مراحل زندگی را از اول معلم بشر برایتان آرزومندم .